Interpreting Knowledge

(English and Greek)

Interpreting knowledge

The role of education is limited to presenting what exists in our world. It is up to individuals to choose whether to use this information as a stepping stone to move forward or as a boundary to confine themselves.

It is crucial to distinguish between information and knowledge. Information is what we receive from various sources such as classrooms, books, the internet, etc., while knowledge is an insight that enables beings to understand how the process of becoming leads to their maturation and empowerment.

However, what matters is that the catalyst for this transformation is spiritual exercise. Nature itself provides prompts every moment for sentient beings to exercise, but they have not learned to interpret their lives in an ascetic way, constantly transforming themselves. And when I say ascetic, I do not mean physical isolation, but rather spiritual isolation, that is, to detach oneself from the distractions of life and focus on its essence. In nature, one does not need to memorize all the exercises by heart, but rather to grasp the meaning of how they are solved.

In order for sentient beings to truly understand the nature of this world and their place in it, their consciousness needs to be expanded to such an extent that all perceptual, learning, and informational stereotypes are dissolved.

Ερμηνεύοντας την γνώση

Ο ρόλος της παιδείας περιορίζεται στο να παρουσιάσει τι υπάρχει στον κόσμο μας. Ο άνθρωπος επιλέγει εάν θα χρησιμοποιήσει αυτήν την πληροφορία για να “πατήσει” επάνω της και να πάει πιο πέρα ή για να οριοθετηθεί από αυτήν.

Πρέπει να ξεχωρίσουμε την πληροφορία από την γνώση. Πληροφορία είναι αυτό που λαμβάνουμε από διάφορες πηγές όπως τις αίθουσες διδασκαλίας, τα βιβλία, το διαδίκτυο κ.α., ενώ γνώση είναι μία ώση για να νοήσει ο άνθρωπος πώς το γίγνεσθαι καταλήγει να τον κάνει ωριμαντικά ισχυρό.

Aυτό όμως που έχει σημασία είναι πως ο καταλύτης για να γίνει αυτό είναι η πνευματική άσκηση. Η ίδια η φύση δημιουργεί κάθε δευτερόλεπτο προτροπές ώστε ο άνθρωπος να ασκηθεί, απλώς ο άνθρωπος δεν έχει μάθει να ερμηνεύει τη ζωή του ασκητικά, ώστε συνεχώς να μεταμορφώνεται. Και όταν λέω ασκητικά δεν εννοώ την σωματική απομόνωση, αλλά την πνευματική, δηλαδή να απομονωθείς από τις περισπάσεις της ζωής και να επικεντρωθείς στην ουσία της. Στην φύση, δεν χρειάζεται να μάθεις να λύνεις απ’ έξω όλες τις ασκήσεις, χρειάζεται να μπεις στο νόημα του πώς λύνονται.

Για να φτάσει ο άνθρωπος να γνωρίσει την φύση του κόσμου αυτού αλλά και την θέση που έχει σε αυτόν, χρειάζεται να διαπλατυνθεί η επίγνωση του σε τέτοιο βαθμό, ώστε να καταλυθεί κάθε αντιληπτικό, μαθησιακό και πληροφοριακό στερεότυπο.